นิสัยและอารมณ์:
เป็นสุนัขตัวเล็กน่ารัก ฉลาดเฉลียว กระหายที่จะเรียนรู้
ซื่อสัตย์มากกับผู้เลี้ยงดูและครอบครัวของเขา ดื้อรั้น กล้าหาญและบางทีเจ้าอารมณ์
ถ้าเขาได้รับการแนะนำอย่างเหมาะสม พวกเขาจะเข้ากันได้ดีกับสุนัขอื่นๆ และสัตว์เลี้ยงในบ้านโดยไม่มีปัญหาใดๆ แต่บางตัวของพวกเขาดูเหมือนจะคิดว่าพวกเขาใหญ่กว่าความจริงที่พวกเขาเป็นมาก และไม่ลังเลใจที่จะเข้าโจมตีสุนัขที่ใหญ่กว่ามาก
เขาเป็นสุนัขเฝ้าบ้านที่ดีเลิศ พร้อมกับการเห่าที่ดังสนั่น
ปอมจะเห่าคนแปลกหน้ามากเกินความจำเป็น ต้องคอยสอน มิฉะนั้นเขาอาจจะเห่าติดต่อกันเป็นระยะเวลานาน
เมื่อมีเสียงกระดิ่งดังขึ้น หรือเมื่อมีแขกมาบ้าน แต่นอกนั้นเขาจะอยู่อย่างเงียบสงบ
ซึ่งเขาจะเป็นอย่างนี้อย่างคงเส้นคงวา พวกเขาว่องไว อยากรู้อยากเห็นและวุ่นวาย
เป็นหนึ่งของสายพันธุ์ Toy
ส่วนใหญ่ที่เป็นตัวของตัวเอง
ปอมมีธรรมชาติที่เต็มไปด้วยความสุขใจและจงรักภักดีต่อผู้เลี้ยงดูของเขา
ลำพองใจ และมีความสุข พวกเขาเก่งการเรียนรู้เรื่องการเล่นกล แต่ต้องการผู้สอนที่หนักแน่น
ปอมต้องรู้จักเจ้าของคือนาย มิฉะนั้นเขาจะไม่ฟัง สายพันธุ์นี้อาจจะกลับกลายเป็นผู้ที่เรียกร้องมากเกินควรด้วยเหมือนกัน
ถ้าเจ้าของยอมเขา ปอมสามารถเข้ากับคนแก่ได้ ปฏิบัติตัวดีกับเด็ก ปอมเป็นสุนัขที่เป็นเพื่อนได้อย่างน่าประหลาดใจ และแสดงการแข่งขันเล่นห่วง สายพันธุ์นี้มีนิสัยว่านอนสอนง่ายและรักที่จะทำตัวเขาให้เป็นที่รักของคน
หลายๆ คน ความมุ่งมั่นและความร่าเริงของเขาทำให้เขาดูดีในสายตาคนที่แม้จะไม่รักสุนัขก็ตาม
โรคประจำสุนัขพันธุ์ ปอมเมอเรเนียน
1.โรคลูกสะบ้าเคลื่อน โรคนี้พบได้บ่อยสุด คือ มีอาการเจ็บเข่าจนยกขาไม่ลง ถ้าเป็นไม่มาก ก็รักษาด้วยการกินยา แต่ถ้าเป็นมากต้องพึ่งหมอผ่าตัด
วิธีป้องกัน
อย่าปล่อยให้เจ้าปอมของเราอ้วนเกินไป
อย่าปล่อยให้เจ้าปอมเมอเรเนียนโดดลงจากที่สูง
ไม่ควรปล่อยให้ สุนัขพันธุ์ปอมเมอเรเนียนที่มีปัญหาลูกสะบ้าขยายพันธุ์
อย่าเลี้ยงสุนัขในพื้นลื่นๆ เช่น พื้นหินขัด,หินอ่อน หรือแกรนิต
2. โรคหลอดลมตีบ เป็นอีกโรคมักพบบ่อยๆในปอมเมอเรเนียน อาการที่พบ คือ ไอแห้งๆ เสียงดังมาก ซึ่งพบบ่อยเวลาที่ตื่นเต้นหรืออากาศเย็น
วิธีป้องกัน
อย่าปล่อยให้มันอ้วนเกินไป
พยายามอย่าเลี้ยงปอมเมอเรเนียนในวันที่ ๆ อากาศร้อนและชื้นเกินไป
ใช้สายจูงชนิดสายรัดอก แทนที่จะใช้สายจูงกับปลอกคอหรือโซ่คอ
3. ปัญหาโรคขนร่วง ปัญหาโรคขนร่วงที่พบบ่อยในปอมเมอเรเนียน ก็คือโรค Black Skin หรือ BSD ซึ่งทำให้ผิวหนังไม่มีขนและมีจี้ดำ เกิดจากหลายสาเหตุรวมกัน เช่น โรคไทรอยด์ต่ำ,ZEMA,ไรขี้เรื้อนและเชื้อรา เรียกว่ามีหลายสาเหตุด้วยกัน
วิธีป้องกัน
ควรรีบพาสุนัขที่มีปัญหาโรคผิวแห้งไปพบสัตว์แพทย์ เพื่อรีบแก้ปัญหาโดยเร็ว
4. โรคหนังตาม้วนเข้า โรคนี้สามารถพบในสุนัขพันธุ์ปอมเมอเรเนียน แต่ไม่พบบ่อยเหมือนสุนัขพันธุ์เชาว์-เชาว์ หรือชาร์ไป่
วิธีแก้ไข
ผ่าตัดแก้ไขหนังตาม้วนเข้า
แหล่งที่มา คัดลอกบทความส่วนใหญ่มาจาก http://guru.google.co.th/guru/thread?tid=60ec621b6a50dd07&pli=1
No comments:
Post a Comment